Tienduizenden hebben gisteren, dinsdag 17 januari, in de Siciliaanse stad Palermo de uitvaart bijgewoond van Biagio Conte. De 59-jarige lekenmissionaris was een kleurrijke en charismatische figuur en bijzonder geliefd. ‘Fratel Biagio’ (broedertje Biagio) had nooit een kerkelijke status, maar droeg een bruine monnikspij, had een lange baard en werd wel eens een ‘hedendaagse Franciscus van Assisi’ genoemd.
Conte lag aan de oorspong van de Missione di Speranza e Carità (Missie Hoop en Naastenliefde), een centrum dat vandaag drie afzonderlijke voorzieningen in Palermo heeft. Elke dag reikt het centrum 2.400 maaltijden uit aan dak- en thuislozen, en geeft hen onderdak, warme douches en medische basiszorg.
Biagio Conte was de zoon van een aannemer in Palermo. Rond 1990 verzeilde hij in een diepe spirituele crisis. Eerst besloot hij in de bergen als kluizenaar te leven, vervolgens trok hij te voet van Palermo naar Assisi, met Sint-Franciscus als inspiratiebron. Omdat zijn familie zijn spoor bijster was, schakelde die een opsporingsprogramma van een televisiezender in, waarna Conte live op televisie zijn excuses aanbood. Bij zijn terugkeer in Palermo begon hij als een dakloze te bedelen rond het centrale treinstation, maar dan met de bedoeling om geld in te zamelen voor de opvang van de daklozen die daar samenkomen. Conte bleek ook bedreven in het ter verantwoording roepen van het gezag. Meer dan eens organiseerde hij protesten, waaronder lange hongerstakingen ten gunste van het lot van de armen.
Bron: Kerknet
